30 lat temu wybuchła pandemia. Nowy wirus nazywał się HIV, wywoływał śmiertelną chorobę AIDS i pandemia trwała… a nie, czekajcie: trwa dalej.

Co roku zaraża się nią ok. 2 miliony ludzi, więc trochę więcej niż COVID-19. Śmiertelność to trochę gorzej. To nie ułamek promila zarażonych i to głównie wśród starych i chorych. To połowa zarażonych. Problem lekko troszeczkę ciut większy.

Ludzie w latach 90-tych byli zupełnie nieodpowiedzialni, bo wiedząc już jak się rozprzestrzenia ten nowy wirus:

• nie zakazali wszystkim seksu
• nie wprowadzili dystansu społecznego (zmniejsza ryzyko seksu)
• nie zabronili poznawać nowych ludzi (seks wśród najbliższej rodziny jest przecież najbezpieczniejszy)
• nie zamknęli pubów, klubów, kin, restauracji i wszystkich miejsc romantycznych
• nie zamknęli większości sklepów, żeby nikt przy okazji zakupów nie mógł poznać przyszłego partnera i nie zarazić się od niego
• nie zabronili pić alkoholu (to już zupełnie niepojęte)
• nie zabroni rodzić dzieci ludziom nieprzetestowanym
• nie kazali zakładać maseczki na penisa tym, co mają penisy
• nie kazali zakładać maseczki na penisa tym, co nie mają penisów, po to, żeby wszyscy zawsze pamiętali, że trwa pandemia

Skutkiem tych błędów jest to, że dziś, 30 lat później, pandemia dalej trwa. I jest już tak nudna, że konieczne było wymyślenie nowej.

Gdyby tego wszystkiego wtedy zabroni, to dziś pandemia AIDS… no tak, co prawda trwałaby dalej, ale za to wszyscy by mieli świadomość, że się wtedy zachowali odpowiedzialnie a zrujnowana gospodarka przypominałaby wszystkim do dziś, że trwa pandemia. A gdyby komuś nie przypomniała, zrobiłyby to media.

Tymczasem nieodpowiedzialne gazety z lat 90-tych do dzisiaj nie podają na pierwszych stronach codziennej liczby nowych zakażonych HIV oraz liczby śmierci na AIDS.

Nie potrafię zrozumieć dlaczego.

Przecież to było takie proste. Gdyby od lat 90-tych wszyscy chodzili w maseczkach na penisach i gdyby nikt przez 40 lat nikogo nie dotknął i nikt przez całe życie nie uprawiał seksu to dzisiaj już nie byłoby AIDS!

Warto się uczyć na błędach przeszłości.